♥♥♥پسرک تنها♥♥♥

اردیبهشت ماه سال 88 ، استاد یاسمی دعوت ما را برای شرکت در شب شعر انجمن زبان روسی دانشگاه تهران پذیرفتند. همه ی شعرهای این استاد ، قوی و زیبا هستند ولی شعری که اون روز بیش از هر شعر دیگه ای به دلم نشست شعری است که گمشده ی این روزهای مردم "آزادی" را مخاطب قرار خود می دهد، این شعر زیبای استاد را در این پست تقدیم به دوستانم می کنم :

ای عشق ای آزادی...

دیریست در غیاب تو تحقیر می شویم
بازیچه تحجر و تزویر می شویم

آزادی ای شرافت سنگین آدمی
این روزها بدون تو تعزیر می شویم

فواره رها شده مصداق سعی ماست
پا می شویم و باز زمینگیر می شویم

قد راست می کنیم برای صعود و باز
از ارتفاع خویش سرازیر می شویم

امروز عقده دلمان باز می شود
فردا دوباره بغض گلوگیر می شویم

*

ما قله های مرتفع فتح ناپذیر
با سادگی به دست تو تسخیر می شویم

ای عشق ای کرامت گسترده ای که ما
در پهنه زلال تو تطهیر می شویم

گرچه به اتهام تو تعزیر می کنند
گر چه به جرم نام تو تکفیر می شویم

اما بی آفتاب حضور همیشه ات
مصداق بیت مختصر زیر می شویم:

یا در هجوم حادثه بر باد می رویم
یا روبروی آینه ها پیر می شویم

"از مخمل و از ابریشم" عنوان وبلاگ استاد است.