کودکی ازجمله ی ازادگان____________________________رفت برون با دوسه نمرادگان
پای چو درراه نهاد آن پسر____________________________پویه می کرد ودرآمد به سر
پایش ازآن پویه درآمد زدست__________________________مهردل ومهره ی پشتش شکست
شد نفس آن دوسه,هم سال او_______________________تنگ تراز حادثه ی حال او
آن که ورا دوست ترین بودگفت_______________________دربن چا,یش بباید نهفت
تانشود راز چوروزاشکار_____________________________تانشویم از پدرش شرمسار
عاقبت اندیش ترین کودکی_______________________دشمن اوبود از ایشان یکی
گفت:<<همانا که درین همرهان___________________صورت این حال نماند نهان
چون که مرا زین همه دشمن نهند__________________تهمت این واقعه برمن نهند
زی پدرش رفت و خبر دارکررد_________________________تاپدرش چاره ی آن کار کرد
هرکه دراو جو,هردانای است ________________________برهمه چیزیش توانای است
دشمن دانا کم غم جان بود__________________________ بهترازان دوست که نادان که نادان بود